Konjic leži na rijeci Neretvi, 60 km od Sarajeva neposredno uz Jablaničko jezero. Nalazi se na granici Hercegovačko - Neretvanskog i Sarajevskog kantona, okružen najvećim planinskim masivima u Bosni i Hercegovini: Prenj (2102m), Bjelašnica (2067m) i Bitovinja (1744m). Konjička opština geografski predstavlja jednu od najvećih po površini u BiH, zahvata 1101 km2. Grad je 1991. brojao oko 14.500, a općina blizu 45.000 stanovnika. Gustina naseljenosti stanovništva je niska i iznosi oko 30 stanovnika po km2. Oko trećine stanovnika živi u gradu i prigradskima naseljima, a dvije trećine stanovništva čini seosko stanovništvo. Nadmorska visina gradskog područja iznosi 268 m, a seoska naselja dosežu i do 1000 m nadmorske visine. Posebnost ovog područja čine velike količine vodotoka sa rijekom Neretvom i njenim pritokama, zatim prirodnim ledničkim Boračkim jezerom i velikim vještačkim Jablaničkim jezerom, kao i velike površine šumovitih predjela.
Inače, Kojic je jedan od najstarijih gradova u Bosni i Hercegovini. Njegovo područje kontinuirano je naseljeno više od 4000 godina. U historiji se javlja jos u IV. vijeku p.n.e., a u II vijeku p.n.e. poznat je kao "Slana kolonija" i odrzava trgovačku vezu sa Albanskim gradom Apolonijom. Konjic je još u srednjem vijeku čuven po drvorezbarstvu, čija se tradicija održala do danas, a u 17.vijeku putopisac Evlija Čelebija spominje 75 kovačkih radnji i 10 hanova. U starom dijelu grada nalaze se brojni spomenici kulture, kao i u bližoj okolini grada. Hram i kip boga Mitrasa pronađen u Konjicu 1897.godine jedinstven je u historiji svjetskog mitraizma, a po broju stećaka ovaj slikoviti grad treći je u svijetu (4000 spomenika na području općine). Jedan od stećaka bio je na svjetskoj izložbi u Montrealu, a srednjovjekovna sudačka stolica na izložbi u Parizu. Pored Starog Mosta u gradu se nalazi turbe jednog od sedmorice sinova Smail-age Čengića. Konjic je multietnička sredina prepoznatljiva po vjerskim objektima od kojih ističemo 5 dzamija u gradskom jezgru, od kojih je specifična Repovačka Džamija sa minaretom izgrađenim na sjevernoj strani, crkva Svetog Ivana Krstitelja izgrađena u samom jezgru Konjica, kao i Pravoslavna crkva. U toku novije historije Konjic je sačuvao multietnički karakter, iako je pretrpio ogromna razaranja. Prvi je u Bosni i Hercegovini proglašen "otvorenim gradom", mada je to Konjic uvjek i bio.
Konjic i okolina kao jedna od najvećih općina po površini u Bosni i Hercegovini privlačni su za odmor ljeti i zimi: ribolov na Neretvi, Raketnici, Neretvici, Trešanici, Boračkom i Jablaničkom jezeru, lov na planinama i obroncima Prenja, Bitovinje, Visočice, te nadasve čuveni nacionalni specijaliteti - jagnjetina sa ražnja i ispod sača, kao i, naravno, svježa riba.

Ostale vijestiArhiva