Genitalni herpes
Najčešći put prenošenja je seksualni kontakt, mada se može preneti i putem drugih telesnih tečnosti. Inkubacija je tri do 10 dana, nakon čega se u genitalnoj regiji mogu zapaziti sitni plikčići, crvenilo okolne koze i sluzokože, praćeno bolom, svrabom, otežanim polnim odnosima. Često su prisutni i opšti znaci infekcije: povišena telesna temperatura, opšta slabost, glavobolja...
Bolest traje dve do tri nedelje i ne ostavlja nikakve posledice.
Dijagnoza se postavlja najčešće na osnovu kliničke slike ili dokazivanjem virusa u uzorku tkiva posebnim laboratorijskim metodama, određivanje antitela u krvi IgG I IgM na genitalni herpes. Terapija je još uvek nepouzdana, i svodi se na lokalnu ili sistemsku upotrebu „aciklovira“ ili „ribavitina“, simptomatsku i polivitaminsku terapiju.

Hlamidija
Vrlo česta infekcija izazvana je hlamidijom trahomatis sa velikim spektrom kliničkih manifestacija kod oba partnera. Najčešće su zahvaćeni grlić materice, sama materica i jajovodi. Simptomi nisu burni, a posledice te infekcije su značajne jer mogu da dovedu do steriliteta. Dijagnoza se postavlja uzimanjem brisa, što treba uraditi kod svih upornih vaginalnih infekcija, bolova u donjem delu trbuha, beličastog sekreta koji se sliva, a nekad i nešto češćeg mokrenja. Lečenje se sprovodi antibioticima tipa makrolida ili po antibiogramu. Izlečenjem se smatra kada je bris na hlamidiju negativan tri puta u razmaku od tri do šest meseci. Grlić materice inficiran hlamidijom mora se lečiti do potpunog izlečenja.

Gljivične infekcije
Spadaju u najčešće i najupornije vaginalne infekcije. Pojačan beličast, gust, brašnjast sekret, crvenilo, svrab i peckanje su simptomi infekcije. Najčešći izazivač je gljivica kandida albikans. Dijagnoza se postavlja uzimanjen brisa vaginalnog sekreta, cervikalnog i vaginalnog bakteriološkog brisa. Kod upornog ponavljanja treba obratiti pažnju na metabolizam šećera, korišćenje antibiotika, imunitet, način ishrane.

Ostale vestiArhiva